Als de populatie van wild te groot wordt in een gebied ontstaat er schade aan de gewassen. Er kan dan een drijfjacht worden georganiseerd. Bij het bejagen van het wild wordt door de jachtleiding de groepen van drijvers en jagers ingedeeld. Drijvers zijn gericht op sporen en geluid; daarbij kunnen honden (terriërs) ingezet worden die hierop getraind zijn. De jagers komen op vaste posities te staan. Vanuit de plaats van samenkomst vertrekken de jagers als eerste. De drijvers komen naderhand in het gebied en drijven al lopend het wild uit de bosjes en struikgewas. Met het volgen van de sporen dwalen de honden vaak af die dan weer met de hoorn of met roepen terugkomen bij de drijver. Als de jacht gereed is worden de verhalen uitgewisseld. Opmerkelijk is het verschil met kleurwaarneming tussen mens en wild: donkerblauwe kleding geldt voor wild als signaalkleur. De signaalkleur oranje voor de mens valt bij het wild niet op.....